پاپتی

ساعت مچی دوست دارم...
قطعا اگر تمکن مالی داشتم، یک کلکسیونر ساعت می‌شدم...
از همون ابتدای کودکی اصرار داشتم که ساعت بیاندازم...
امروز که خیلی‌ها بواسطه موبایل از ساعت مچی چشم پوشی کردن، آدم‌های ساعت دار، خاص به نظر میان...
هنوز هم از ایستادن مقابل ساعت فروشی‌های حول و حوش پلاسکوی مرحوم و تماشای ساعت‌های اصیل و قیمتی سیکو و سیتیزن لذت می‌برم...
ساعت علاوه بر اعلام زمان، با انداختن در دست راست، نشانه‌‌‌ای از چپ دست بودنم است...
این موضوع احترام ساعت را برایم مضاعف می‌کند...